Monumental Apartments to kompleks muzealny w pałacu Pitti we Florencji. Wszystkie te 14 pokoi było używane przez rodzinę Medyceuszy i ich następców w ciągu wieków, w których mieszkał tu Wielki Książę Toskanii. W szczególności te pokoje na pierwszym piętrze w prawym skrzydle były przeznaczone dla księcia koronnego, podczas gdy Wielki Książę mieszkał w lewym skrzydle (gdzie mieści się Galeria Palatynów). Żona księcia mieszkała w odpowiednim bocznym skrzydle graniczącym z mieszkaniami księcia. Dekoracja mebli bardzo się zmieniła od czasów Medyceuszy, często z upiększeniami i stylistycznymi wyborami typowymi dla rodzin, które zamieszkiwały tam później, takich jak Habsburg-Lorraine i Savoys (po zjednoczeniu Włoch, w okresie Florencji) ). Obecnie dominuje aspekt umberto I i Margherita di Savoia, dzięki odnowieniu zakończonemu w 1993 r., Który mieszkał tam od 1865 r. W 1912 r. Część budynku, która była już otwarta jako muzeum z czasów Lorraine , przekazany państwu, a Sabaudzcy utrzymywali tylko serię pomieszczeń, w których dziś mieści się Galeria Sztuki Współczesnej, by od czasu do czasu odwiedzać miasto do lat 20. XX wieku. W przeciwieństwie do wystawnych sal recepcyjnych Galerii Palatine, pokoje te są mniejsze i mają nieco bardziej intymną i rodzinną atmosferę, zachowując przy tym dużą wystawność. Wśród mebli z epoki znajdują się łóżka z baldachimem i inne meble do sypialni, które nie pojawiają się w żadnym innym pomieszczeniu w budynku. Strój przedmiotów, gobelinów i mebli został częściowo przeniesiony przez Sabaudów, zbierając tutaj przedmioty pochodzące z różnych włoskich pałaców, które „odziedziczyli” po innych królewskich domach Włoch, zwłaszcza z Lukki i Parmy. Jeśli chodzi o obrazy, interesująca jest seria portretów Medici, głównie autorstwa malarza Giusto Suttermansa. Dziś odwiedzamy muzeum jako kontynuację Galerii Palatine z tym samym biletem. Pierwszym monumentalnym środowiskiem jest wielki Biały Pokój z dominującym kolorem stiukowej dekoracji stworzonej przez braci Albertolli, który dziś jest otwarty tylko na specjalne okazje na wystawy czasowe lub inicjatywy kulturalne. Tutaj na przykład Dama z gronostajem Leonarda została wystawiona pod koniec 1998 roku, kiedy to została wypożyczona przez Muzeum Czartorisky w Krakowie na wielką wycieczkę, która dotknęła najważniejszych włoskich miast. Sala di Bona, z drugiej strony, jest jedynym siedemnastowiecznym pokojem, który pozostał nienaruszony i ma cenne freski Bernardino Poccetti i pomocników. Następnie trasa wystawowa wije się przez sale Umberto I, a po Sala dei Pappagalli, ze względu na ciekawą dekorację ścian, dociera się do apartamentów Margherita di Savoia, bogatych w wystawne gobeliny, dywany i meble z faktury datowane zwłaszcza na okres Lorraine (XVIII wiek). Wśród najbardziej cenionych mebli stoi hebanowa i kamienna szafka należąca do Vittoria della Rovere. Kaplica była pierwotnie wnęką Wielkiego Księcia Ferdinando de 'Medici, z bogatą późnobarokową dekoracją ze stiukami i złoconymi rzeźbami zaprojektowanymi przez Giovana Battistę Fogginiego; Madonna na ołtarzu jest dziełem Carlo Dolci i zachowuje cenną złotą i rzeźbioną ramę. Wiele neoklasycystycznie zdobionych sztukateryjnych sufitów pochodzi ze smaku rodziny Lorena i ładnego owalnego pokoju znanego jako Queen's Toilette, ozdobionego ręcznie haftowanymi jasnymi panelami jedwabnymi z projektami Ignazio Pellegriniego, w typowym stylu rokoko drugiej połowy XVIII wieku. Za nimi znajdują się pokoje Celeste, Del Trono i Verde, pokryte okazałymi cennymi tkaninami oraz meblami Lorraine i Savoy, a ostatnim pokojem są nisze w stylu neoklasycznym.