Ostatnia Wieczerza (1445–1450) to fresk włoskiego artysty renesansu Andrei del Castagno, znajdujący się w kościele Sant'Apollonia we Florencji. Przedstawia Jezusa i Apostołów podczas Ostatniej Wieczerzy, a Judasz siedzi osobno po drugiej stronie stołu, jak to zwykle bywa w obrazach Ostatniej Wieczerzy w sztuce chrześcijańskiej. Postawa św. Jana niewinnego snu starannie kontrastuje z napiętą, prostą pozą Jude, a pozycje rąk ostatniej pary apostołów na obu końcach fresku odzwierciedlają się ze zrealizowanym realizmem. Kolory szat apostołów i ich postawy przyczyniają się do równowagi tego kawałka. Detal i naturalizm tego fresku ukazują sposoby, w jakie del Castagno odeszło od wcześniejszych stylów artystycznych. Bardzo szczegółowe marmurowe ściany nawiązują do rzymskich malowideł ściennych „First Style”, a filary i posągi przypominają klasyczną rzeźbę i przedmowę trompe l'oeil painting. Co więcej, kolor podkreśla włosy we włosach postaci, płynące szaty, a wiarygodna perspektywa w aureoli zwiastuje postępy, które nadejdą. Ostatnia Wieczerza pokazuje talenty del Castagno w najlepszym wydaniu. Detal i naturalizm tego fresku ukazują sposoby, w jakie del Castagno odeszło od wcześniejszych stylów artystycznych. Jest prawdopodobne, że Leonardo da Vinci był już zaznajomiony z tą pracą, zanim namalował własną Ostatnią Wieczerzę w bardziej dramatycznej formie, aby kontrastować z ciszą tych dzieł, tak aby więcej emocji zostało pokazanych.