Kościół San Barnaba jest katolickim miejscem kultu znajdującym się we Florencji przy Via Panicale na rogu Via Guelfa. Zbudowany w 1322 r., Miał tę nazwę na pamiątkę zwycięskiej bitwy pod Campaldino przeciwko mieszkańcom Arezzo, stoczonej 11 czerwca 1289 r., W dzień św. Barnaby. Mieściły się w nim liczne zakony klasztorne zarówno męskie, jak i żeńskie: w 1350 r. Augustianie, od XVI w. Karmelici reformowani, a później mniszki należące do tego samego zakonu. Z kościoła pochodzi dziś Pala di San Barnaba autorstwa Sandro Botticellego (1487) w Uffizi. Ma on szczytową fasadę z ostrołukowym portalem, ozdobionym różnymi herbami: Comune del Popolo i Parte Guelfa. W sztuce Medyceuszy i Aptekarzy Robbiana Madonna z Dzieciątkiem została wykonana w szkliwionej polichromowanej terakocie. Wewnątrz kościół zdobi rzeźbiony drewniany sufit autorstwa Giovanniego Vernacciniego z 1717 roku i sztukaterie w okolicy absydy, ponownie z XVIII wieku. Pozostałości czternastowiecznego fresku, szesnastowiecznej Madonny i świętych przypisywanych Pierowi Francesco Foschi, siedemnastowiecznemu Wniebowzięciu autorstwa Fabrizio Boschiego, biczowaniu Giovanni Marii Butteri (niedawno odrestaurowanemu) i złożeniu przez Poccetti, 1596 są częścią wyposażenia obrazkowego.