Il Porcellino (włoski „prosiaczek”) to lokalny florencki pseudonim brązowej fontanny dzika. Figura fontanny została wyrzeźbiona i odlana przez barokowego mistrza Pietro Tacca (1577–1640) na krótko przed 1634 r., Po marmurowej włoskiej kopii hellenistycznego oryginału marmurowego, w ówczesnych kolekcjach Wielkiego Księcia, a dziś na wystawie w klasycznej sekcji Muzeum Uffizi. Oryginał, który został znaleziony w Rzymie i przeniesiony do Florencji w połowie XVI wieku przez Medyceuszy, był związany z odkryciem go z Dzikiem Greckim z mitem kalydońskim. Brąz Tacca, który przysłonił rzymski marmur, który służył jako model, był pierwotnie przeznaczony do Ogrodu Boboli, a następnie przeniesiony do Mercato Nuovo we Florencji, Włochy; fontanna była pierwotnie skierowana na wschód, w via Calimala, przed apteką, która przez stowarzyszenie uzyskała nazwę Farmacia del Cinghiale (po włosku „knur”). Aby zyskać więcej miejsca na ruch na rynku, został później przeniesiony na stronę południową, gdzie nadal stanowi jedną z najbardziej popularnych funkcji dla turystów. Obecny posąg jest współczesną kopią, a brąz Tacca jest chroniony w nowym Museo Bardini w Palazzo Mozzi. Odwiedzający Il Porcellino wkładają monetę w rozdziawione szczęki dzika, z zamiarem wpuszczenia go przez kratę na szczęście, i pocierają pysk dzika, aby zapewnić powrót do Florencji, tradycję, którą angielski literacki podróżnik Tobias Smollett zanotowano już w 1766 r., który zachował pysk w stanie polerowanego połysku, podczas gdy reszta ciała dzika patynowała się do matowego brązowo-zielonego. Rzeźba pojawia się zarówno w literaturze, jak i na ekranie. Postacie Porcellino w „Brązowym wieprze” Hansa Christiana Andersena na bazarze poety. Występy w filmach obejmują film Hannibal z 2001 roku (główny inspektor Rinaldo Pazzi Giancarlo Giannini czyści ręce w fontannie), a także Harry Potter i Insygnia Śmierci: część II (2011). Kopie rzeźby można znaleźć na całym świecie.