Loggia del Bigallo to późnogotycka budowla we Florencji we Włoszech. Jest to jedna z kilkunastu publicznych loggii w mieście, w tym przypadku część konstrukcji mieszczącej Compagnia della Misericordia, która zleciła budowę, prawdopodobnie od architekta-rzeźbiarza Alberto Arnoldi; został zbudowany w latach 1352–58. Otwarta loggia służyła do schronienia zaginionych dzieci i niechcianych dzieci, które zostały porzucone pod opieką bractwa, „Firmy Miłosierdzia”. W 1425 r. Przeniesiono tutaj również Compagnia di Santa Maria del Bigallo, założoną w 1244 r. Przez św. Piotra Męczennika i dawniej mieszczącą się w pobliżu Orsanmichele. Compagnia del Bigallo opiekowała się pielgrzymami i podróżnikami w ich Ospedale di Santa Maria „del Bigallo” w Fonteviva. Stoi na rogu piazza San Giovanni i via Calzaioli; tradycja podaje, że miejsce, w którym można ją wznieść, zostało przekazane przez dobroczyńcę. Jego dwie łukowate zatoki są bogato wyposażone w płaskorzeźby proroków, aniołów, cnót, Chrystusa udzielającego błogosławieństwa i Ecce Homo. W 1697 r. Łuki zostały zamurowane, aby zapewnić więcej miejsca dla krasomówstwa przymocowanego do loggii; mur został usunięty w 1889 r., odsłaniając długo ukrytą dekorację. Okna Bifore przebijają ściany podłogi powyżej, która była pierwotnie bogato zdobiona freskami. i trzy tabernakulum, dzieło Filippo di Cristofano, 1412, otaczające Madonnę z Dzieciątkiem, św. Łucję i św. Piotra Męczennika, patrona bractwa. W połowie 14 wieku posągi zostały zainstalowane tutaj, gdy dwie bractwa dołączyły w 1425 roku. Wnętrze zawiera muzeum przedmiotów związanych z Compagnia del Bigallo.